Birtek el sallamak kaldı arkasından... Hoşçakal bile diyemeden gömüldü sessizliğe... Keşke bir daha bakabilseydim gözlerine... Belki de dizginlerini tuttuğumuz aşkı salıvermezdi böylece... Gitti işte... Kokusu rüzgardaydi, esti geçti... Sustu her şey... Ne dalgaların öfkesi duyuluyor, ne de martıların çığlıkları.. Birtek yüreğim sızlıyor, iniltilerim yükseliyor.. O, yine de gidiyor işte... Birtek el sallamak kalıyor arkasından... Hoşçakal bile diyemeden kayboluyor gözlerimden...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla