Hoşçakal Denizci Şiiri - Muhammed Şehid ...

Mercan kayalıklara hiddetle çarpan dalgalar
Hal diliyle "elveda" diyor kıyılara
Martı iniltileri, hasret namelerini seslendiriyor,
Mehtap şuasında kaybolurken güverteler.
"Hoşçakalın denizciler!"
Kasvetli günler bizi bekliyor..

Sen gidiyorsun ya,
Seferinin azametiyle diriliyor ölü deniz
Gidişinin esefli kaygısı yıpratıyor gönülleri
Sarp okyanuslar boyun eğip kucak açarken gelişine,
Gözyaşları tufana dönüşüyor kalanların yanaklarında.

Gidene "kal!" demenin en şiddetli hali
Sessizliktir aslında.
Aşk nidaları düğümlenirken boğazına,
Bir güzelin gidişini izlemesidir âşığın
Ve gülü devrederken gülümsemek gibi
Güzelliği kaybederken beklemektir,
Acıların en acınası olanı..

Yârin saçlarının meltemle dalgalanması,
Bu sefer yıpratmıştı mahzun yürekleri
Kırılmıştı bir kumru, yuvadan uçan eşine
Ve tüm çiçekler bahara küsmüştü.
Gidişin kara bulutlar gibi çökmüştü denize;
Ufuktaki mavilik siyahın en koyu tonuna bürünmüştü,
Zühre yıldızının şuası kaybolurken engin sularda.
Merhaba çağlayan gözyaşlarım!
Elveda!.

Yeniden sabah olacak;
Güneş daha parlak doğacak denizden
Zühre ise gemiyle aşacak aydın suları
İki nur halesi, birleşerek kıracaklar karanlığı
Ve adaletle dolacak serzemin..
Ancak bu gece.. yokluğunda..
Sensizliğimle, nasıl erişecek aydınlığa?.