Isıtmayan kış güneşini bile unutturdular bize.
Kar suyu dolaşıyor damarlarımda bu gece.
Biliyorum,senin de ellerin ve kalbin buzlar içinde...
Ben hep buzlarımızı eritecek baharları bekledim;
senin hiç bilmediğin günler ve gecelerde.
Bu aşk buzullar altındaydı yıllarca;
sen bir kutupta,ben ise diğerinde.
Aradan geçen binlerce yıldan sonra,
sanırım senden şunu isteyebilirim sevgilim:
Gözbebeklerinde son yaprak sararıp,
son çiçek solmadan önce,
bana bir hoşçakal bile demeden...
Gitme sakın...
(Galata Köprüsü-29.12.2008)
Mustafa BalabanKayıt Tarihi : 30.12.2008 18:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Balaban](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/30/hoscakal-demeden-gitme-sakin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!