Üstüne kuş konmuş gibi yarı çıplak bir ev,
Çirkin yüzüne örtmeye çalışır yeşili;
Düştü masken, tipi bozuk, beton kılıklı dev;
Dön şimdi, bak kendine, gör sırıtan halini.
Başını kaşır kavaklar, kökü sallandıkça;
Terk edilmiş kaderine, ah, ah çekip ağlar;
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta