Üstüne kuş konmuş gibi yarı çıplak bir ev,
Çirkin yüzüne örtmeye çalışır yeşili;
Düştü masken, tipi bozuk, beton kılıklı dev;
Dön şimdi, bak kendine, gör sırıtan halini.
Başını kaşır kavaklar, kökü sallandıkça;
Terk edilmiş kaderine, ah, ah çekip ağlar;
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta