Hoşçakal benim babam../ Şiir

Benim Babam..
Ekmeğinin Kabadayısıydı.

Yokluğu Cebindeydi.
Ama..
Zenginliği Yüreğinde.

Kahır Ömrünü..
Bi Fabrikada Geçirmiş,
El işçisiydi, Emekçiydi..

Küçücük Bir Çocuk iken
Gelmiş Bu Koskaca Şehre..

Güneş.. Görmemişti Babam
Kuşluk vaktinde Gidermiş
Ay'ın Aydınlığın da Gelirmiş..

Annem Gelişine Hazırlık ederdi..
Onun O Tatlı Telaşıni İzlerdim..

Ne Varsa Kilerinde..
Teregindeki Tenceresine
Düşerdi Pişirdiği..

Benim Babam
Sevimli Adamdı..
Bir O Kadar da Babacandı.

Mesela..
Ferit abinin,
Vazgeçmem dediği Ayşe'siyle Kavgasının Barıştırıcısı Babamdı..

Mahallenin Esnafı da Gençleri de..
Saygı duyardı..

Küskünleri Kapısındaydı..
Hallolur derdi
Dert etmeyin derdi
Kulak da çekerdi.. Kaşını da Çatardı

Sevmezdi Haksızlığı.
Yüreğinde Hakkaniyet Taşırdı..

Sevdalara Saygısı büyüktü..
Birinin Kızı kaçtığında

Babam..
Devreye girerdi Sevmiş Çocuklar
Yakışmışlar birbirilerine derdi.
Bize düşen Dernek Kurmaktı derdi

Lisanı Eski konuşurdu
Nede olsa Köylülugü
Gitmemişti üstünden
Bağrı Anadolu'ydu..

Hayalleri Vardı
Babamın Bize Dair..
Abimin, Memur Olmasını isterdi..

SONRA.
Ablamı Düşünürdü bir Kuşun Ürkekliğinde.
Anlardık Biz..
Yüreği İçten içe burkulurdu
Öğretmen olsun İsterdi..
Dedim ya Hayalleri vardı

Ben..
Evin en Küçüğüydüm
Biraz da Yaramazdım..
Mustafa Amcanın
Bahçesine Girip Ağaçlarından
meyve Almayı Severdik.
Sapanla kuş avlardık
Ama ben Hiç Vurmazdım

Çünkü..
Babam
Bir Canın, Ne Kadar
Değerli olduğunu
Yanan Sobanın Gölgesinde Anlatırdı..

Benim Babam Candı..
Yürekli Adamdı
Sevgiyi de bilirdi Merhameti de

Onun...
Çaresiz Hastalığını Öğrendiğimizde
Annemin Göz Çukurlarında biriken
Yaşlarını ilk kez Öyle Aktığını Gördüm..

Üzgündük
Acıyordu Her bir Yanımız..

Biz Senden Razıydık Babam..
Rabb'im de razı olsun

Hoşçakal
Babam..
Hoşçakal
Güzel Adam
Hoşçakal
İki Gözüm.
HOŞÇAKAL