Güneş doğmuyor
artık bu kentte
...........-eski tadında-
Gök kuşağının
renkleri bile silik
...
'Marlboro' yok
'Kent' yok
köşe başlarında
Artık
umutlar karaborsa
.../...
Eskinin kızıl yürekleri
şimdi bar müdavimleri
Postal eziği umutları
'yeni' rakı mezeleri
'Eskiden
biz... eskiden
çok eskiden'
diye başlar
bildik hikayeleri
Anlattıkları sanki
asırlar öncesi
Onlar da
böyle saklar
yenilmişliklerini
...
-ben de
her masada
bahşiş bıraktım
içi boşalan
umutlarımdan birini...-
.../...
Güneş
...doğamadı.
Çiçek
...açamadan soldu
Ciao diyecek
gücümüz de kalmadı
Bella
sen
bizi
affet
olur mu?
Kayıt Tarihi : 19.8.2007 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
(16/07/2007)
gücümüz de kalmadı.
Bella
sen
bizi
affet
olur mu...?
oldukça duygusal bir şiir
evet postalı cigarası ve mavzerini düşürdüler
ve devrim uzaklardan söylenen cılız bir türkü
ve' umut bitti demeye varmıyor dilim
o da çocukların sesiyle
isyan edin isyan isyan edin'
bu kadar kolay pes edilmemeli
öğretmişti ya ibrahim diyarbakır zindanlarında
deniz öğretmişti ya
ben umudumu yitirmiş değilim
biliyorum uzak biliyorum zor
gerçekçi ol imkansızı iste demişti CHE
işte öyle
saygılar güzel bir şiirdi
burktu içimi bu kadar yalın gerçeği kaldıracak düzeyde toy değil inancım
kutlarım...
TÜM YORUMLAR (1)