Hoşçakal Aysuman Şiiri - Eyup Yıldızhan

Yapamadık Aysuman, olmadı, yapamadık
Ne ben sana dokundum, o ilk andaki gibi
Ne senin elin bana uzandı dünkü gibi
Uzaklarda ağlıyor solumun tek sahibi
Yapamadık Aysuman, olmadı, yapamadık

Sevdadan kaçılmıyor, kızma bana Aysuman
Anlatabilsem sana ben onun gizlerini
Kar yağardı üstüne duysaydın sözlerini
Benimle öğünürdün, görseydin gözlerini
Sevdadan kaçılmıyor, kızma bana Aysuman

Kızma bana Aysuman, bu bir ay çarpmasıdır
Sen hiç kendi kabrini ellerinle eştin mi
Sen hiç telli turnayla bir türküde piştin mi
Sen bir ay gölgesinde bir ayla seviştin mi
Kızma bana Aysuman, bu bir ay çarpmasıdır

Çarpılan benim işte, Aysuman anla beni
Bu bıçağın kemiğe zamansız dayanması
Bu bir gerçek ölünün hayata uyanması
Ölüm kalım değil bu, bu tam bir can yanması
Çarpılan benim işte, Aysuman anla beni

Benim özürlerimi biliyorsun Aysuman
Yüzümü unuttum da elimle gidiyorum
Topallayan ayakla ‘ben sağlamım diyorum
Yarımım ben, eksiğim, noksanım biliyorum
Benim özürlerimi biliyorsun Aysuman

Anla beni duramam, çağıran var Aysuman
Biri var ki yolları yollarıma ekliyor
Beni senden ırayıp yollara itekliyor
Gel diyor, çık gel diyor, beni bir aşk bekliyor
Anla beni duramam, çağıran var Aysuman

Aysuman bu çağıran bir ela gözdür beni
Hakkın da çok bilirim, senin hakkını yemem
Sen helal etsen bile, helallik isteyemem
Merak etme olur mu, sorma, demem, diyemem
Aysuman bu çağıran, bir ela gözdür beni

Bir de yollar Aysuman, uzun ve sonsuz yollar
Ya bir körün gözüyle bir köre bakmalıyım
Ya da bu son kurşunu alnıma sıkmalıyım
Sürünerek de olsa bu yola çıkmalıyım
Bir de yollar Aysuman, uzun ve sonsuz yollar

Aslında yollar değil, yol nedir ki Aysuman*
Rengarenk yollar gördüm yeşilin her tonunda
Yeşil eladan korkar, korkusu var onun da
Aleni bir vuslat var bu yolların sonunda
Aslında yollar değil, yol nedir ki Aysuman

Gün oldu kıble kıble yön aradık Aysuman
Nakşettin kimi zaman boşluğu nakışlara
Turnaları sevmedin, sitem ettin kuşlara
Boşluklara asılan manasız bakışlara
Gün oldu kıble kıble yön aradık Aysuman

Teslim olduk Aysuman, yarınsız, dünsüz, yönsüz
Dualarla bahara erdi hira dağımız
Çatlamış topraklardan su umdu dudağımız
Gücümüz bu kadarmış, aşkmış aradığımız
Teslim olduk Aysuman, yarınsız,dünsüz,yönsüz

Hayat hep bizden önde olmadı mı Aysuman
Gökten yağmurla yere indik de ne oldu ki
Ya nasiple bir ata bindik de ne oldu ki
Dünyaya sırtımızı döndük de ne oldu ki
Hayat hep bizden önde olmadı mı Aysuman

Benden bir şey artmamış, gitmeliyim Aysuman
Önce birçok sebebi sakız ettim dilime
Sonra mihriban oldum sebep değdi elime
Unuturum sanmıştım; unutmak ne kelime
Benden bir şey artmamış, gitmeliyim Aysuman

Beni böyle kabullen, böyle farz et Aysuman
Farzet ki ben aklıyla zoru olan biriyim
Farzet ki ben o güzel ellerinin kiriyim
Farzet ki akıllanmaz, mekansız serseriyim
Beni böyle kabullen, böyle farz et Aysuman

Aysuman ben hazzına sırrına erdim aşkın
Nasıl varsa yerle gök, işte öyle vardır aşk
Hisseden yürektedir, haktır, tektir, birdir aşk
Kim demiş ki muamma, kim demiş ki sırdır aşk
Aysuman ben hazzına sırrına erdim aşkın

Hoşcakal Aysumanım, Aysumanım hoşçakal
Bir mahşer ötesinde gün yeni ağarıyor
Ölümün soğuk eli bedenimi sarıyor
Beni kızıl goncalar turnalar çagırıyor
Hoşçakal Aysumanım, Aysumanım hoşçakal.