HOŞÇA KAL AYRILIK…
Ayrılık rüzgarları esiyor kara bulutlar çöktü hayallerimize
Kırılmış kalpler acı çeken bedenlerse yorgun ve mutsuz
Öksüz kalan hikayeler aklımdan tozlu raflara kalktı
Soğuk gözlerle bakıyor hayata kanayan koca bir yürekle..
Ne merem şeymiş huzur ararken husursuz olmak hayatta
Zor geliyor şimdi gülünesi dudaklardan bir buse kondurmak
Gözlerim büyümüş ağlamaktan neden hep bana şansızlık
Bulamadım ben yine masal alemindeki saadetleri
Hoşça kal derken içim yanıyor ellerim üşüyor bu temmuz sıcağında..
Yaz: Mehmet Ali Tuna
15/07/2017
Kayıt Tarihi : 20.7.2017 17:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ayrılığın hikayesi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!