Hoşçakal Şiiri - Hüseyin Mustafa Aygüneş

Gerçekten bunu istiyor musun?
Peki ne istediğini biliyor musun?
Eğer istediğin bu ise hadi yap!
Git buralardan;
Git gidebildiğin kadar aklımdan, kalbimden, ruhumdan...

Belki de hiç gelmedin,
Belki de hiç benim olmadın,
Belki de benim olan sadece hayalindi.
Hayalinse benim olan hiç gitmeyecek aklımdan, kalbimden, ruhumdan...

Ama sen defol buralardan!
Seni tanımıyorum ki zaten,
Seni hiç sevmedim ki ben.
Hayalinle avunurken kocaman kalbim,
Sen o küçük kalbinde kim bilir hangi hayallerdeydin.

Ömürlüktü senin sevgin,
Beni ömrün boyunca sevecektin.
Öyle de oldu zaten.
Her şey bitti ve sen öldün...
Belki de ölen bendim.

Ölüm bitiremezdi aşkımı,
Bitirdi senin ömürlük aşkını.
Ve kim bilir şimdi kimlerlesin.
Sen onlarla yalnızlığında boğulurken,
Ben hala senin hayalinle baş başayım.

Biliyor musun o da beni en az benim onu sevdiğim kadar çok seviyor.
Ne de olsa hayal değil mi?
Bu kadarını hak etmiyor muyum sence?
Senin sevgini hak edemedim,
En azından bunu çok görme bana.

Ama istemiyorum hayalini de seni de...
Onu da al yanına ve git yorgun kalbimden.
Giderken bana dediğin gibi
Hoşçakal...