Hoşcakal... Şiiri - Dündar Sansur

Karmaşanın ortasında büyür gelincik,
Tezat bir gülüş olur koklar geceyi.
Boy verirken endamında karanlığın,
Gölgesinde yalnızlıktır bütün betimsiz düşlerin…

Aşk parçalanmış bir yarındır bu oyunda,
Oyun bir nefeslik yaşamdır.
Yaşam bir umuda nefes vermez.
Ah akasyalar! ...
Neden bu kadar derin sallanır gövdeniz,
Ayrılıklara ne zaman rüzgar eser büyürken gövdeniz?
Sessizlik ne zaman iğfal edilir,
Ne zaman bakireliği düşer gecenin,
Ne zaman diner kan kırmızı yağmurlar?
Oysa yağmazdı bu iklimde ne tezat:!
Vuslata mı çıkar zamansız bu yaprak dökümleri

Bendeki aşk öldürülmüş kahpe bir kavganın ortasında
Hançer saplanmış yarına şiire aşka ve düne…
Aması da yoktur artık yitirilen umudun,
Çocuk gülüşlerin…
Hoş çakal düşer payına şairin,
Yarım kalsa da bir aşk ve şiir