Hoşçakal Şiiri - Sadık Kocabaş

Hoşça kal demek ayrılığın belirtisi,
Görüşürüz demek geleceğin fısıltısı.
Uzak ufuklarda solarken bir yaz akşamı,
Bir elveda düşer sessizce dudaklardan.
Anılar birer birer çekilirken perdeden,
Gözlerde yaşlar, kalpte ince bir sızı.
Belki bir daha hiç batmayacak o güneş,
Bir daha hiç açmayacak aynı çiçek.
Yollar ayrılırken puslu bir bilinmeze,
Sadece yankısı kalır o son hecenin.
Ama bir de "Görüşürüz" var, umudun türküsü,
Yeniden yeşeren baharın müjdesi.
Geleceğe uzanan köprüde bir el,
Kavuşmayı bekleyen, sıcacık bir nefes.
Belki yarın, belki yıllar sonra yeniden,
Aynı gökyüzü altında, aynı şehirde.
Zamanın ellerinde gizli buluşmalar,
İçimde bir ışık, sönmeyen bir ateş.
Görüşürüz demek, bitmeyen bir hikaye,
Her şafak vaktinde yeniden başlayacak.