İntihara sürükleniyorum,
Yavaş yavaş.
Acı hissetmek istiyorum,
Çünkü şimdilerde hiçbir şey hissetmiyorum.
Öfke, kin ve de nefret, hiçbir şey hissetmemeye iten
Hisli duygularım bunlar.
İp atlayan küçük çocuktum bir zamanlar,
Ve şimdi asıyorum kendimi darağacındaymışçasına.
Sanıyorum vakit daraldı.
Gitmem gerek ve korkuyorum,
Aksilik çıkıp ölmeyi becerememekten.
Öyle zannediyorum ki ölmeyi başarırsam,
İlk ve son başarım olacak.
Ölmeye ramak kala,
Emre Aydın’dan “Hoşçakal” şarkısıyla son veriyorum hayatıma.
Ve ben öldüm, duyacağım son sabah ezanıyla.
Kayıt Tarihi : 25.9.2024 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!