Hoşçakal Şiiri - Tuggenc Tuggenc

Bir şarkı bekliyorum,ramak kaldı sana dökülmeme
Ağzım,kalbim hatta ceplerim bile seninle dolu
Nasıl sindiyse gidişinin kokusu üzerime,silsemde çıkmıyor işte.
Ne görsem sen geliyorsun aklıma istisnasız.
Sonra bana soğuyan kalbin.Öpsem geçer mi,bir çocuğun yarası gibi.
Yine bakabilirmisin,eskisi gibi mesela.
Kafamin içi allak bullak,sorma.
Bu arada anneme şikayet ediyorum seni,haberin olsun.
Onların bedduaları tutar.
Gün gelirde bana yaptıklarını,yaşarsan,af için geldiğinde,annem yok artık bil isterim.
Senden sonra herkes gitti sırasıyla.
Bir ağrın ve kokun kaldı gidemeyenlerden.
Onlarda benimle gelecek sanırım ,ne yazık.Yürümek çok zor zira.
Bazen kafamı usulca gögsüne koyup,dinlenmek istiyorum,kalp atışlarında
Evet belki imkansız,istemek suçsa,özlemek mesela ağlamak,hakkım yoksa.
Bilmem gerekti.
Kırık bir beyaz güvercin kanadı gibiyim çok belli.
Sen gittiğinden beri,ne uçasım var nede iyileşmeye hevesim.
Sürekli kanıyorum işte ve durmuyor.
Keşke bir kahvelik hatrım kalsaydı,hiç bitmesini istemediğim.
Seni seyretseydim,kahvem bitene kadar.
Sen anlatsan ben dinleseydim,azelya çiçeği gibi.
Yüreğinden yaralı bizim hikayemiz,ne başı belliydi,nede sonu zaten.
Pişmanlık dolu her hecesi,her tonu,ağrıları cabası
Şimdi hoşçakal vakti sanırım,keşke hoşçakalmayı haketseydi bu sevda.
Ve sen gidiyorsun kokunuda alıp,ona iyi bak olur mu
Bir zamanlar bana çok iyi gelen kadın.HOŞÇAKAL ….
16.12.23 17.46