Hoşçakal Şiiri - İsmet Anik

Bu gidiş tatlı gidiş bu gidiş kutlu gidiş
Ol emrine uyulan bu gidiş mutlu gidiş

Kalu beladan beri daima ileriye
En küçük sevgiliden en büyük sevgiliye

Bu gidiş başka gidiş candan canandan öte
Sonra varlıktan hiçe Hiçlik varlıkdan öte
*
Bir türlü beceremem ben "hoşçakal" demeyi
Baştan beri sevmezdim zaten bu kelimeyi

Helalleşmek istedim yine de el sıkışıp
Son kez elin elimde ve göz göze bakışıp

Hiç bir şey söylemeden gırtlağım düğüm düğüm
Hislerim allak bullak aklım fikrim kördüğüm
*
Kul hakkıdır tebessüm tövbe ile ödenmez
Ben helal ettim amma kurtuldunmu bilinmez

Eyvah-keşke karışık doldu heybem sayende
İçteki dışa sızmaz yolluk sanır görende

Çektiğim sızıları sana miras bıraktım
Ayrılırken mirasa dönüp bir daha baktım

Boz-bulanık bir duman bir de yıkılmış hayal
Yıkılan hayallerin altında kalmış visal
*
Daha sonra gıyaben anlaştım mizan kurdum
Aldım karşıma seni derdin ne diye sordum

Rahat ol! helal ettim sonra hesap çıkarsa
Aklım sende kalacak eğer müsaden varsa

Karşılıksız sevginin arkasını yazdırmam
Seni yaşlı gözlerle mezar mezar gezdirmem

Bağladığım ümitler gayri sende kalacak
Saçının tellerinde süyem süyem solacak

Onuda helal ettim bana borcun kalmadı
Soran olursa söyle verdim ama almadı
*
Haram ettim uykumu yastığımdan çalana
Hırsız sabaha kadar yıldız yıldız dolana

Bir de hayallerimi yıkana haram ettim
Bir bir hayallerimin yıkılışıyla bittim

Bitti söz karardı köz boşa üflene küle
Cıngı dahi kalmadı tutuşması nafile

Artık bana müsade vakit gitne vaktidir
Toprağım soğumadan vakit yatna vaktidir

Burda bitmedi daha gidikecek çok yol var
Bundan soraki yol sarp çok ince keskin ve dar.
*
Visal vasıl olunca ne var ne yok unutup
Hoşgeldin diyeceğim yine elinden tutup
*
N'olur söyletme bana o kelimeyi.Anla !
Alışmak zol olsada alışırsın zamanla