Hoşçakal Şiiri - Hülya Öcal

Gökyüzü çok karanlıktı be sevgili,
Yıldızlar bile sönmüş gölgenin altında,
Ay ışığı altında seni sevmek vardı,
Ellerinden tutsam, gözlerine baksam,
Deliler gibi sarılsam bile,
Gökyüzü sahiden eski benliğine kavuşur mu?
Koşmak istersen ışığa doğru,
Işık sana bakar mı sahiden,
Herşey eskisi gibi olsaydı,
Ayrılan çiftler acılarından kahrolur muydu,
Bitti diyorum işte tüm hayallerim,
Sen yoksan bu dünyada ne bir gökyüzü,
Ne de bir ay ışığı beni hayata bağlar...
Evet hiçbir şey artık eskisi gibi değil be sevgili,
Sen yoluna ben yoluma işte...
Doğanın kanunu buymuş,
Hoşçakal sevdiğim, ışığını bulman dileğiyle...