Bir kış akşamıydı
Ellerim titrek yüreğim ürkek
Seyreyledim üstüne örtülen toprağı
Çaresiz, içten yaşlar dökerek
Eğer Mevla (c. c.) çağırmasaydı
Toprağa yakışmıyorsun derdim
Bembeyaz giymişsin bu neyin duağı
Gelin gibi! Gittin, ardından seyrettim
Bir kış sabahıydı işte
Karlar düşüyordu yerlere
Melekler safa durmuştu Rabbim
Kapattım gözlerimi içimden seyrettim
Hoşçakal Ey Gelin
Üşüme üstünü iyi ört
Komşusu ol o Serverin (sav)
Yitmialtı Şubat ikininondört
Kayıt Tarihi : 23.12.2018 22:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Merhume Şura Nazife Çelik hanımefendinin (ablam) vefatı üzere kaleme aldığım şiirdir 27.02.2014
![Ömer Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/23/hoscakal-487.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!