Hoşçakal Şiiri - Cem Öztekin

Hoşçakal dedi sonra
Hoşçakal...
Kaldım
Öyle kaldım
Kala kaldım
Sahte bir salı
Koparttı Ağustostan kendini
Kıvrıldı zaman
iliğine kadar...
O hoşçakal dedi sonra
Ne salı Ağustosa
Ne ilik zamana
Ne de ben ona
Hoşçakal diyemedim.
Tebessümlü sokaklarını
Öpüştüğüm caddelerini
Serin rüzgarlarını
Alıp gitti bu kentin...
Hoşçakal dedi
Hoşçakal diyemedim
Binip gitti
Kağıttan bir sandala
Akıp gitti akıl sularıma
Naylon bir bulut
Örttü
Ayın kutsal yüzünü... Ağladım.