Hoşçakal Şiiri - Onur Kayra

Demli mutluluklarım olmadı hiç,
Yakmadı hiç genzimi huzur.
Olmadı güneşli günlerde sırtımı yaslayacağım engin gölgeli bir kavak ağacı..
Herhangi bir zamandan kalan,
Herkese dair, herkese uğramayan Acılar ektim,
Gönlümün mutluluk bakımından kurak,
Acı bakımından verimli topraklarına..

Haşroldum acılarla, kavruldum!
Dem oldum, şer oldum, har oldum.
Rüzgar vurdu, savruldum..
Yel oldum, el oldum.
dert vurdu, duruldum!

Bir ben olamadım, sana uzanan.
Bir el olamadım, sana dokunan..
Senden bana; sana dair ben olamamak kaldı,
Bir de boğazımı tırmalayan acıların, eşsiz ve şekersiz tadı..
Hoşcakalmak istemez kavruk bilinçli yüreğim,
Hoşca kalmamam için sen; hoşçakal..