Hoşçakal Şiiri - Sedanur Er

Gözyaşlarım ardından sel olmuş akıyor sevdiğim.
İçimde bıraktığın bir acı var dindiremediğim
Ve arayıpta bulamadığım özleminse cabası
Keşke şimdi gelsen,bana sarılsan ne olurdu ki?
Biliyorum ben kendimi kandırdım
Sense başından beri yalandın
''Seviyorum''dedin,bense kandım
İnanmamam gerekirdi ama başaramadım
Şimdiyse geleceksin diye bekliyorum
Fakat dönmeyeceksin,ben kendimi avutuyorum
Her gece kafamı yastığıma koyduğumda
Önce hayalin geliyor karşıma
Sonraysa damla damla yaş akıyor
Bakmaya kıyamadığın o gözlerimden
Ve sen yakınımdayken,uzağım oldun
Başkasına yar oldun
Sence ben gibi sevebiliyor mudur o,da
Sanmıyorum sana ben gibi davranmıyordur
İçinden gelerek seviyorum demiyordur
Ve biliyorum ki kimse ben gibi sevemeyecek seni
Uğrunda ölemeyecek ben gibi
Hatta şuan doyamadığım o kokunu
Buram buram kokluyordur
Tutmaya kıyamadığım ellerini
O doya doya tutuyordur
Bense seni özlüyorum her saniye
Gideceğini bilseydim
Başlarmıydım hiç hikayemizi sayfa sayfa yazmaya
Bilemedim işte beni bırakıp gideceğini bilemedim
Yazdığım her satırda ağlıyorum şimdi
Sen onla gününü gün ederken
Gözlerinden bir damla yaş gelmeden
Ben,ağlıyorum sensizliğe
Sen tarafından kandırılışlığıma
sana karşı hissettiklerime ağlıyorum işte
Bi yandan da kendime kızıyorum
Seni çok sevdiğim için
Ve sen gülerken
Ben burda harab olduğum için
Nasıl bir insanmışsın tanıyamadım seni
Ama affet duygularıma da engel olamadığım için
Olsun alışır gönlüm zamanla sensizliğe
Unutur mu sence seni?
Geçirdiğimiz yalanda olsa geçen güzel günleri?
Birde zaman ilaçmış öyle diyorlar
Görücem zaman geçsin
Seni unutup unutmayacağımı
Acımın dinip dinmeyeceğini
Bilakis unutursam seni
Mutlu ol suan ki gibi
Aklına gelirsem de dönme sakın
Çünkü bu defa bakmam yüzüne
İnanmam yalan sözlerine
Neyse yeter bu kadar
Bende ki seni anlattığım
Şimdi gidiyorum buralardan
Bir gün dönerim belki seni unutursam
Hoşçakal yalancı yarim
Hoşçakal sevmeyi bilmeyen taş kalplim
Hoşçakal...