Hoşçakal... Şiiri - Kenan Kervan

Bitti...
Kurudu çiçekler açamadan dalında.
Gelmiyor artık ıhlamurların kokusu.
Kayboldu su içmeye inen ahu.
Bu güzelim rüya bitti.
Gözlerimde kalan mahmurluğu.
Hoşçakal ellerini tutamadığım.
Yanağını okşayamadığım,
Kulağına güller takamadığım sevgili.
Gittiğin yerde Hoşçakal.

Bitti...
Sona erdi yalancı bahar.
Mevsim gene kışlara döndü.
Hayaller ertelendi başka baharlara.
Hüzünler sardı gri gökyüzünü.
İçimde sensizliğin izleri.
Hoşçakal yazdığım en güzel şiir,
Dinlediğim en güzel şarkım.
Hep benim sandığım,
Hüznüm, hasretim, Hoşçakal.

Gitti..
Battı gönlümde son kez güneş.
Islanıyorum şimdi soğuk yağmurlarda.
Sokak lambasının altında kendimi arıyorum.
Kaybettiğim geleceğimi arıyorum.
Gölgem çamurlar içinde.
Hoşçakal gençliğim.
Yitirdiğim hayallerim,
Tükenen umudum.
Matemini bile tutamadığım sevdam Hoşçakal.

Bitti...
Çıkmam artık bir daha karşına.
Senden helallik te istemem.
Selamını da,duanı da.
Etmiyorum hakkımı da helal.
Hesabımız mahşere kalsın.
İstemem,
Huzur dileme bana sakın.
Bırak tek yaşatan huzursuzluğum kalsın.
Hoşçakal kaybettiğim huzurum.
Döktüğüm gözyaşım.
Sessiz gecelerimde uykusuzluğum.
Yalnızlığım,korkularım,Hoşçakal.
Hoşçakal...