Hoşçakal! Şiiri - İbrahim Uğur Toprak

Hadi git! ..
Durma daha fazla.
Bakma gözlerime,
Ağladığımı görme.

Hoşlanmam ayrılıktan.
Bilirsin! Veda etmeyi de sevmem.
'Elveda' demem,
'Hoşçakal' demem çoğu zaman.

Haydi! Şimdi,
Son vedanı etmeden git.
Arkana dahi bakmadan,
Ellerim boynunda halkalanmadan,
'Elveda' bile demeden git.

Bir hançer gibi saplandı,
O son sözlerin bağrıma.
Bir bıçak gibi kazındı,
Herşey hafızama.

Git hadi.
Aldırma gözyaşlarıma.
Onlar beni dinlemediler.
Gözlerimde doğup,
Dudaklarımda öldüler.

Hadi! Git artık.
Düşünme beni.
Bakarım ben nasılsa,
Başımın çaresine.
'Beni Unut' da deme.
Çünkü,
Kolay olmuyor unutmak.
Herşeyi bir anda,
Bir çırpıda silip atmak.
Çünkü,
Kolay olmuyor, seni unutmak.

Bekleme daha fazla git!
Hiçbir şey bırakma ardında.
Ne varsa al ve git.
Yalnız,
Çaldığın kalbimi bırak bana.
Ondan öte ne varsa,
Senin olsun hepsi.
Mektupları, resimleri,
Bende bıraktığın, o derin izleri.
kısacası,
Seni hatırlatan herşeyi,
Ama herşeyi al
Ve durma git! ..
HOŞÇAKAL...

01.01.00/C.tesi
19:37/İstanbul