Hoşçakal Şiiri - Ümit Yıldırım

Bir seni sevdim, birde seni, GÜLÜMÜ,
Birlikte yaşamaktı tercihim,yaşattın bana ölümü,.
Söyle GÜLÜM söyle hatam nedir, söyle,
Bırakıpta gitmek,GÜLÜM’e yakışmaz böyle.

Gerçek sebep, sen değilsin ben değilim biliyorum,
Sana kızgın değil kırgınım, saygıyla önünde eğiliyorum.

Sensizlik, bir kuru ekmeğe sürülmüş katık,
Sensizlik, bir hançer gibi bağrıma batık.
Seni hep hayalimde yaşatmak isterim,
Birgün çıkıp gelesin ÜMİDiyle yollarını beklerim.

Deli miyim divane miyim bilmiyorum ben neyim,
Tek bildiğim bir şey var o da: “Seni Adam gibi Sevdiğim”

Seni, yok sayma düşüncesi benim için zor mu zor
Beni, senin için ağlayan yaşlı gözlerime sor.
Yoruldum artık, saatleri birbirine eklemekten
Gözlerim ağrıyor yollarını gözlemekten

Sözlerin sahteymiş, oynamışsın benimle,
Dilerim Tanrı’dan kimse oynamasın seninle.

Söyleseydin, bir dost gibi uzaklaşırdım senden,
Sevseydin, bu şekilde kaçmazdın benden,
Ne resmine bakabiliyorum, ne de yüzüne,
Hata ben de imiş,gerçekten inanmışım sözüne,

Gözlerim kan çanağı, yüzümde kirli sakal,
Gelmiyeceksin demek ki GÜLÜM, gidiyorum HOŞÇA KAL.