Gecenin sessizliğinde gözlerim hayata hoşçakal demekte.Nahif bir ezgi çınlıyor kulaklarımda.Birde gözlerimden düşen birkaç gözyaşı damlası donuyor nefesimle.Bir sigara yaktım ay ışığıyla bir şarkı söylüyorum sessizce.Yaşamak mı ağır geldi bana.Yoksa varlığınla yok olmak mı.Kim bilir belkide tek çare ölmekte
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta