Hoşçakal
Denediğim bana aykırı olanları
Söylemek isteyip boğazımda dizilenlere
Yırtık pantolonum, sökük hayatıma
Daha fazla kişi sokmadan
Hoşçakal
Gündüzlerde yaşamayı öğrendim
Güneşim battı
Tamda geceyle uyurken
Gecelerim kısaldı
Hoşçakal
Ruhumda yaktıklarım yeni yeni sararır
Yinede yüzümden gitmeyen hüznün etkisi olsa gerek
Ben hep senindim
Hoşçakal
Yıktığım duvarlarımın altında kaldım
Oysaki biz hep kazananları gördük
Zarar vermezdi hani süper kahramanlar
Hoşçakal
Taşımı fırlattım bir zıpladım bir kez daha
Sekseğin sonunun geldiğini öğretmediler bize
Napcağımızı bilemeden kaldık ortada
Hoşçakal
Gece artık bitmez
Gündüz hiç olmaz
Masallar uyutmaz
Bu dünyada bir ömür daha harcanmaz
Hoşçakal
Sevdiklerime veda hiç bu kadar zor olmadı
Çünkü biliyorum artık
Giden geri gelmiyor
Belli mutlu gittiği yerde
Yoksa ağlatmazdın sen beni böyle
Hoşçakal
Söylenenler yalanmış
Bunu öğretti kitaplar
Şimdi sessiz şimdi sersem
Gelmeyeni beklerim
Hoşçakal
Özleyen olmak zor geldi
Biraz da özlenen olayım
Yeterki hayatında olayım
Hoşçakal
Öyle bir yere geldimki
Gözüme baktılar hep pes etmem için
Havlum hep yerde
Sahnem yüksekti çıkıp oynayayım derken
Kendimi kaybettim
Hoşçakal
İstedimki görkemli olsun bu veda
Bari bunu tam yapalım
Bir şeyide bitirelim
Belkide bu yüzden hoşçakal
Merhaba demek zor
Bir şeye başlamak en zor
Hoşçakal
Kapım açık artık sana
Ne zaman istersen haykır artık bana
Şikayet et ,nefret et, aşık olduğun şeyden
Duyamam seni gittiğim yerde
Hoşçakal
Gidemiyeceğimi sananlar
Umarım bundan sonrasını anlarlar
Hayatımı boş ve kolay sananlar
Benimle anlaşmanın en kolayını seçtiler
Hak veriyorum ama onlara eğerki konu bensem
Hoşçakal
Sanıyorsun ki
Yazdım sana satırlar boyu
Hep aşıktım şimdimi vazgeçtim
Ben farkettim ben aşkı sevmişim
Kokusu sen kokan aşkımı bana bırkatığın zamanlar
Mutlu olduğum anlar
Hoşçakal
Hayatımda yer bulan her şey bir parça aldı götürdü benden
İkinci kez dönüp baktığım her şey önemliydi benim için
Nefret ettiklerimde oldu
Onlarıda affettim
Hoşçakal
Düşünmeyinki
Kin doluydu bize karşı
Hepinizi yakaladım bir yerinizden ben
Ve o köşeler yaşattı beni
Her geçen bu yürekten çıkmaz kolayına
Hoşçakal
Bide sen varsın en sona sakladığım
Giderken bile aklıma düşen
Aldatıldığımı hiç bu kadar çok hissetmedim
Ama alıştım ben seninle bütün kokulara
Bütün acılardan tattım biraz ve
Artık şaşırmıyorum farkındaysan
Yokoluşumu kabullenen aşık adam
Yormam ama artık senide
Hoşçakal
Ve son bi hoşçakal herkes için
Sevipte söyleyemediğim herkese
Bu son değil benim için
Başlangıcımız inandıklarımıza
Yokoluşumuza başkaldırışımız bu
Hoşçakal.....
Kayıt Tarihi : 7.12.2007 23:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ecem Köz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/07/hoscakal-174.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!