Hoşçakal Şiiri - Murat Kurt

bomboş ve ıssız bir sokakta yürüyorum
tutsak olup özgürlüğü kısıtlanan düşüncelerimle
seni düşünüyorum
bomboş bir hayalin içinde
seninle elele dolaşıyorum
ayaklarımız çıplak buz gibi taşların üzerinde
yüreğimizin sıcaklığıyla yürüyoruz
başımız dimdik göğsümüz kabarık
hayalden çıkıpta gerçeğe döndüğümde
ellerim bomboş yüreğim sarhoş bir şekilde
başımı yere eğiyorum
vede seni özlüyorum
özlemek boşa
çünkü senin ellerini hiçbir zaman tutamayıp
hiçbirzaman çırılçıplak ayaklarla,yüreğimizin sıcaklığıyla
buz gibi taşların üzerinde
yürüyemeyeceğim
ne garipmiş ayrılık
ne kötüymüş sevgili özlemi
sensiz sabahların karanlığında
senle gecelerin aydınlığında olmak
ne garipmiş
düşünsene sevdiğim
neden yaratmış rabbim ayrılığı
senle beni ayırmak için mi
yoksa birbirimizi ne kadar sevdiğimizi
birbirimize kanıtlatmatmak içinmi
ama ne olursa olsun
ben seni ölene dek seveceğim
sende beni sev
eğer sevmezsen beni
sana ömür boyu mutluluklar
banada karanlık dolu yollar
hoşçakal sevdiğim hoşçakal