Hoşça kalın Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

belki de, bu son şiirim,
bir yaprak daha düşmekte,
soy ağacımdan,
göründü bana yolun sunu,
gel diyor bir ışık taa uzaktan,
beden yorgun, beyin yorgun,
usanmış, yaşamaktan.

bir tek dileğim var çevremden,
gelince şu beklenen gün,
vuslata ağlamasın,kimsem,
çünkü o gün benim için düğün,
beni üzgündür sanmayın.

bir tek sedir fidanı yeterdir,
baş ucumda bana,
ne taştan ne mermerder olsun,
mezarım,
arada bir uğrayın baş ucuma,
diktiğiniz fidanı sulayın,
kokusunu koklaya,koklaya uyuyayım.
çiçeğe falan da gerek yok,
üzülmeye de hiç gerek yok,
sakın mezarımda ağlamayın.

bu son şiirim olacak belki de dostlar,
şiirlerimi okursanız beni de hatırlayın,
bir garip şair vardı deyin,
şimdi ölmüş o deyip hatırlayın,
Dostlar hoşça kalın.