Sayısını unuttuğum aldanışlarım vardır benim.
Bir insan kaç kez vurulur arkasından?
Her arkamı döndüğümde, sevdiceğim, sana
Hançeri sapladın sırtımdan, hem de hiç acımadan.
Seviyorum demeyeli kaç mevsim oldu?
Sözcüklerin, en azından, olamaz mıydı beyaz yalan?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta