Ayrılık vaktinde hoşça kal sözü
Acıtır içimi sinsi ve soğuk
Düğün sonrası iade edilen elbise gibi
Aşk el değmiş ve incinmiş bir çiçek gibi olur
Ansızın bir kahır bulutu çıkar
Sonrasında bir yağmur bir yağmur
Ben sana bir ayrılık bağışladım
Daha titrek bir genç kızken sen
Sen bana bir gurbet verdin
Artık tüm istasyonları yakıyorum
Kendime yürüyorum
Gece ile koyun koyuna
Sen dön gittiğin seferlerden
Ben yerimde yokum
Aslında ben
Hiç var olmadım ki
Sesim de çatallı
Elimde ruhdaşım şair Metin Altıok
"Sınadım kendimi karşılıklı acıyla
Ben hep ölüme ve aşka inandım"
Kayıt Tarihi : 5.3.2013 18:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!