İçimdeki son umudu sen mi dinamitledin
Rotasız gemiler gibi
Kalakaldım voltasında ayrılığın
Koskoca mapuslar kurdum yalanlarına
Duvarlar ördüm sevdanın önüne
Çünkü kalbim
Büyümez bir çocuktu ellerinde
Şimdi sen ninnilerimi de susturdun
Gün geçer
Yıllar geçer avutamam yüreğimi
Artık hiçbir sevda avutamaz beni
Umudum hayata yenildiyse
Batan hayat doğmaz bir daha
O zaman
Söylenecek söz mü kalır geriye
Hoşça kal zehirli sarmaşığım
Yüreğimdeki çocuk hoşça kal
Hoşça kal....
28.05.2001
Eylem BaşkırKayıt Tarihi : 23.6.2002 11:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!