Sen her gün gününü gün ederken
Ben ölüp ölüp dirilirdim adı konmayan hasrete
Sevda sızısı çekerdi yüreğim, umutlu bekleyişlerle
Kor gibi yanardım hicran ateşiyle gecelerde.
Hasretle beklerdim günlerce yolunu
Ansızın çıkıp gelirsin umuduyla
İmbatla gelen kokunu solurdum
Bana ihanet ederken kahrolurdum.
Yalnızlığının düşmanı oldum her gece
Tanyeri ağarırdı sohbet ederken seninle
Kaçamaklarını görürdüm her gün
İçim yanardı o zemheri soğuğunda bile.
Hala sırtımda duruyor vurduğun hançer izleri
Kara kış rüzgarı gibi geçtin delerek yüreğimi
Onulmaz acılara gark ettin biçare ruhumu
Seni tutkuyla sevmemin bu mu olacaktı bedeli.
Her daim benden uzakta döktüğün gözyaşlarıyla
Yalnız ve kimsesiz kalmış karanlık dünyanda
Dilerim sen de çekersin yitik yaşamında
Hoşça kal sevdiğim hoşça kal.
21 Ağustos 2017
Halide KöksalKayıt Tarihi : 22.3.2018 03:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halide Köksal](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/22/hosca-kal-sevdigim-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!