Hoşça-kal Meleğim! Şiiri - İsa Yılmaz

sen hiç benim kadar susadın mı
dilin damağın kurudu mu aşk yüzünden
yüreğini yaktı mı hasretlik ta derinden
cız etti mi hiç ciğerlerin acı çektirirken
kelimelerin gözyaşlarında ıslandı mı ellerin

ah Meri, neden hiç duymadın sesimi
her an bir çığlık koparken yüreğimden
neden kapadın ruhunun kapılarını
gidiyorum işte, tükeniyorum işte
yokluğun öldürüyor beni
ne çare ki yok işte ilacın

ah keşke bir kez söyleseydin
sadece bir kez sevebileceğini fısıldasaydın
olmadı, hiçbir zaman da olmayacak
yine de “seni her zaman seveceğim”
bunu bilmek bir işine yararsa hiç unutma sakın
dünya küçük, ama yokluğun çok büyük
bir daha asla karşılaşmayacağız
hoşça-kal meleğim! ..