Hoşça Kal Meleğim

Her gün biraz daha batıyorsun gözüme..
Seni avuşturarak yok ediyorum..
Zamansın geldin belki de..
Damarlarımda bile seni hissediyorum..
Bizden çok iyi aşık olsaydı neye yarar söylesene..
Şimdi sen uzaklardasın bense kimsesiz sokaklarda geziniyorum..
Başkalarına izin vermediğim halde..
Sorun yapmıyorum..
Senden başkası bana aşkım deyince,
Heyecanlanmıyorum..
Ya da kulaklarım kızarmıyor gelinlik giymiş mevsimim geldiği halde..
Kişiselleştiriyorum aşkı, tek sende yaşıyorum..
Senin çekilmez özlemini de,
Sensizlikte boğuyorum..
Hiç çarpmıyorsun sahilime,
O yüzden seni nurdan kumlarıma yazıyorum..
Bekliyorum umutlarımın bittiği yerde..
Belki de Allah tarafından cezalandırılıyorum..
Gururumu itiyorum bir köşeye..
Yoksa olmayacak biliyorum..
Her şeyi söylediğim halde..
Bu aşkı "Yok sayan" neden ben oluyorum? ..
....
Her taşın altını kaldırıp gördüğüm, boş arazilerde..
Sana uyup yakılmaktansa, Allah'ıma sığınıyorum..
Her gün, güneşe gülümsemeye çalışmak gibi sonsuz..
Kudretli bir Allah aşkı var içimde.
Tek seni sevdiğim,
Tek seni düşündüğüm,
Tek senin üstüne titrediğim halde..
Hoşça kal meleğim seni Allah'a emanet ediyorum..