ah, şu dönüşsüz gidişlerin var ya
kavuşmasız, elveda deyip
içimi yaktın yağmur gözlüm
tuz buz ettin yüreğimi
dağıldım, toz bulutu gibi
sol yanımda
aha şuramda, derin bir yara
canım acıyor
dokun, dokunabilirsen
şu kısacık ömrün içine
sevda çiçekleriyle bezenmiş
kaç bahar sığdırdım
umut güneşinin hiç batmadığı
kaç yaz devirdim sensiz
zemheride içimi ısıttığın
kaçıncı kışıydı ömrümün
şimdi hicranın tam ortasındayım
geceler, hüznümün yoldaşı
mevsim, yaprak dökümü
deniz, fırtınalı
gönül kırık, yürek buruk
ne olur sorma halimi
dalgalara yenik düşen
yelkensiz bir gemiyim işte
demir atıp tutunmak yok umutlara
sen yoksan yaşamak yok
batıyorum, en dibe doğru
gün tutuluyor, nefes kesiliyor
tükeniyorum
yavaş yavaş
ah, şu dönüşsüz gidişlerin var ya
meğer bir ‘elveda’ya sığıyormuş her şey
zamanı geldi ya ayrılığın
rüzgâr arkamdan esiyor
bulutlar çekildi gökyüzünden
artık tek başına bir yolcuyum
bir bir sayılıyor yıldızlar
bütün çirkinlikleri
bütün güzellikleri geride bıraktım
işte gidiyorum yağmur gözlüm
elveda demeden
arkama bakmadan
kolsuz, kanatsız
yıldızlara uçuyorum
hoşça kalın sevdiklerim
hoşça kal güzel yarınlar
hoşça kal güzel olan herşey
Güner Demirci / 25.02.2022
Kayıt Tarihi : 28.5.2023 22:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!