Hoşça Kal Gözlerim Şiiri - Fatih Güler

Hoşça kal gözlerim, merhaba karanlık
Bir bebeğe umut ışığı olamadan
Sevdamı son defa göremeden
Gördüklerimden nefret ederek hoşça kal

Şiirimle vedalaşarak, romanımı bitiremeyerek
Bütün güzellikleri görerek hoşça kal

Şu gerçek dünyayı
Yalan yapan bu insanların
Kader, başarı, hayal
Ölüm, adalet kelimelerini uydurarak
Dünyayı ateşe attığını
Engellilerin bir içim su olduğunu
Şans diye algının olmadığını
İspat edemeden hoşça kal

Şu yaşadığımız dünyanın
Türkiye’nin düzeni düzen olmadığını
Tam ifade edemeden hoşça kal

Yarım kalan işimi tamamlamayarak
Bütün işlerim yarım yamalak kalarak
Hedefime ulaşamadan hoşça kal

Gözyaşlarımı içime gömüp çiçek açtırarak
Acı tatlı anımı defterimde gizleyerek
İnsanların içimde kötü yer edinerek
Hesabımı gizli tutarak hoşça kal

Engelliyi mutlu edemeden
Hayalimdeki devrimi dünyanın merkezine oturtamadan
Onu şaha kaldıramadan hoşça kal

Her canlı gibi
Gitme vaktim yaklaşıyor
Belki yarındır yolculuk
Belki de yarından da yakındır
Kim bilir yada yarından sonradır
Ya canım alınılacak
Yada kalemim kırılıp
Ölmekten beter olacağım
Nemim biterse hoşça kal gözlerim

Şu yüzden açık
Kısa konuşmayı severim
Dünyaya yalnız geldim
Yapayalnız yaşadım, yalnızda gideceğim
Eğer ki gözlerim açık giderse
Hoşça kal gözlerim.