HOŞÇAKAL DEME
Bozguna uğruyorum savaş meydanında
Darmadağın olan koca ordular gibi
Yitip gidiyorum, gökyüzüne hasret
Karanlığa mahkûm madenci gibi
Yüreğim kanıyor damla damla
Kurumayan azgın pınarlar gibi
Ayaklarım üşüyor ayaz gecelerde
Ölüme mahkûm yaralı nefer gibi
Aklım karışıyor kara kuytularda
Tuzağa düşen imdatsız tavşan gibi
Bana hoşça kal deme…
22.10.2001 - 15.54
Sinan OğuzhanKayıt Tarihi : 9.2.2007 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)