Hoşça Kal Dedi Şiiri - Tamer Kılınç

Umut dedim ya usta
Umut
İşte o umudu tohum eden önemli
Beklediğine değmeli
umuda can suyunu dökmeli
Umut ettiğine
bakmalı gözler nemli nemli
Dedimya işte usta umut
İçinde Yoksa o umut
sicim gibi ağlasa bulut
Nafile usta
Sen hiç koskoca bir evde
umutsuz hayalsiz yanlız kaldınmı
Ben kaldım
Düşlerimi sakladığım çekmeceler kilitli
Hayallarimin olduğu odalar sessiz
Yanlızlığıma ortak bir kalem bir kağıt
Uzun uzuya yazdığım şiirler gönlümden akan birer ağıt
çünkü benim payıma dünyada yanlızlık düştü usta
ben onu yerlere göklere sığdıramadım ama
O beni Bir hoşçakal a sığdırdı be usta
Oysa ben erimemek için gözlerine bile bakmazken
O beni buhar edip gitti be usta
İçinde diye mühürlediğim kalbimden çıkamayınca
Söküp yanında götürdü be usta
Ve sadece hoşça kal dedi
Bensiz kalabilirmisin demedi
Yüreğin bendeyken yaşaya bilirmisin hiç demedi
İçime çektiğim nefesim olduğunu bile bile
Söktü ciğerimi aldı eline usta
Çünkü bana hoşça kal dedi
Bilemedi benim şahdamarım olduğunu
Vurdu neşteri hiç acımadan yüreği
Ama hoşçakal dedi usta
O dedi ama ben hoşça değil
onsuz kaldım usta
Bende dedim ki
madem ben onsuz Hoşça kalacağım
Hazırdı zaten mezarım
Gömün beni dedim yarimin kalbine usta
Ben yarimsiz sevgisiz yaşayacağıma
Hoşça gömün beni ki hoşça kalayım
Yanında yanlız kaldım
Ölünce onda kalayım