Çaresiz sürünürken
Yoksul bir yalnızlıkta
Çekip aldın bizi sefillikten
Şefkatin anacan kucağına;
Senden başladık büyümeye
Umudun özgüven elinde
Geleceğe doğru yürümeye
Kardeşlik yüreğiyle;
Kurulduk gururla
Birlik sofrasına
Ne bulduysak gönülden
Paylaştık dost elinden;
Ayrılık gelip çatanda
Büyük yeşil kapında
Diyemedim dönüp ardıma
“Elveda DAÇKA!”
Ayrılmak da neyin nesi
Geleceğe muştu çekti
Hatırladıkça seni
Daçkalı ruhumun ebedi istikbali…
*
12 Ekim 2014
*
Kayıt Tarihi : 29.6.2020 13:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(“DAÇKA” parasız yatılı Özel Darüşşafaka Lisesi’nin öğrenciler tarafından kısaltılmış adıdır) Darüşşafaka Eğitim Kurumu’na şükranlarımı sunarım. * Daçka yolundan geleceğe ne taşımışsam, işte benim DAÇKALI ruhum da anca o kadardır.
Okuma emeğinize sağlık. Teşekkürler!
TÜM YORUMLAR (1)