Hoşça kal, ben gidiyorum. Şiiri - Gülhan ...

Ben biraz yalnızlıktan
birazcık da kırgınlıktan
avuç dolusu bir şikayet değilim.
olmak ve hissetmemi istediğim şeyim
ama sanki ne yaparsam yapayım hep yanlış.
Kendimi ifade etmeyi beceremiyorum,
kimseyi, seni bile doğrularıma inandıramıyorum.
Ben biraz güvenimi yitirdim,biraz da emin değilim
çünkü yapabilecek her şey yaptım,
sen ise yaptıklarımı anlamak istemiyorsun.
Ben böyle biriyim işte
bazen mantıksız davranıyorum
asla söylemek istemediklerimi söylüyorum,
Bu yüzden tüm bu gerçekliği sorguluyorum.
Kalbinde hiçbir zaman yerim olmadı,

Farkındayım umursamazlığın bundandır.
Madem sevmiyordun,
neden gibi davranıyordun?
Hayal kırıklığı ve ardından gelen
felaketler,kırgınlıklar yaralar.
Aşk için bunlara katlamam değer mi?
Zaman aldığım bu yaraları iyileştiremeyecek
biliyorum.
Seni sözümü bir kez olsun dinlemen için
ikna etmeye çalışıyorum,
şimdi bana sırtını dönme.
Sevsen de sevmesen de, dinleyeceksin,
ben de eskisi gibi hissedemiyorum
yüzüne bakarak diyorum ki
her zaman yaptığın gibi
şimdi de arkanı dön gerçeklerden yüzünü kaçır
ve ben yokmuşum gibi davran.
Anladım ki beni kalbin değil
gözlerin sevmiş,
ondan dudakların hep yalan söylemiş.
Her yalının ardından bir başkası eklendi,
ne kadar beni incittiğinin farkında bile olmadın.
Ben ise sadece affetmesini bildim,
çünkü seviyordum.
Senin kurallarına göre yaşadım,
ama kalbinde,
yanında hiçbir zaman olamadım.
Seni uzaktan bir yabancı gibi izlemekten yoruldum.
Eskisi gibi hissedemiyorum,
sevgisizlikten kaynaklanan umursamaz
tavırlarına katlanamıyorum.
Belki bir gün kaderimiz birleşir diyerek
senin her yaptığını affettim,
affettiğim için hayatta çok şey kaybettim.
Bu yüzdem salıverdim duygularımı,
inceldiği yerden artık kopsun diyorum.
Hoşça kal, ben gidiyorum.