Hoşça Kal Aşk Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Kesip atılmalıydı bu kısır döngü...
Gecenin rengi kankırmızı
Gözden gelen pişmanlığın benziniyle
Yaktığım biz dediğimiz bütünden.
Nasıl da kor ve dumanız
Okyanuslar gelse, yağmurlar yetişse
Öfkem şemsiyesini açtı, bendini kurdu
Ne güzel bir son oldu
Aşk hak ettiği huzuru buldu
Söküp attığım kalbim
Mezarında rahat uyusun.

Nefisle ne ölümüne bir dövüştü bu
Kalbimize vurduk
İkimiz de kırıldık, ayrıldık.

Rüzgara üfledim külümüzü, dünümüzü....
Hayaller de ağlarmış öğrendim
Kuru gözyaşlarıyla.

Kesip atılmalıydı bu kısır döngü...
Şiirler de kanarmış öğrendim
Yazanın ciğerine batınca kalem.

Bir ilkbahar masalıydık
Sonbaharda döküldük.
Dedim ya
Eylül bana aşık.
Öldüm, kendimi içime gömdüm
Bir gün yeşeririm kendi dallarıma...

Çakmağımla, ellerim cebimde gidiyorum
Hoşça kal...
Bir şiirlik yerim var mezarlıkta...