Bu köy benim,Anadolu'nun en ücra,en karanlık yerinde...
Gidiyorum,belki dönmem,helal et hakkını anne!
gidiyorum kim bilir,belki de döneceğim,
Belki köyüme varmadan vurulup,öleceğim...
Hoşça kal evim,hoşça kal ocağım...
Karanlığı ben,ben aydınlatacağım!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ne yazık ki her gün yaşadıklarımızı harika dizelerle özetlemişsiniz. Kutluyorum, sevgilerimle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta