Hoşça Kal Şiiri - Ömer Karayılan

nut beni bebeğim benim yolum mayınlı
Tek başıma yolcuyum bu karanlık tünelde
Eyvallah de gideyim trene binmem gerek
Gözlerini yolumdan kaldır yoksa gidemem
Kalırsam yolum biter, yol biter, ben biterim

Unut beni bebeğim kanuna aykırıyım
Ters geliyor bir yerde fazla doğru yaşamak
Ellerim temiz değil yüreğimi bilirsin
Hoşça kal de gideyim, sen de hoşça kalırsın
Yasal bir hayat yaşa, beni de unut gitsin.

Unut beni bebeğim hayat tanımım farklı,
Dünyayla uyuşmuyor, dünya uyuşturuyor.
Durmak duraklamaktır, duraklamak yıkılış,
Bakışlarını kapat, silinsin bu hatırât,
Ya da ne istersen yap, gerisi sana kalmış…

Unut beni bebeğim, bu sözlerimi bile,
Bildiğin neler varsa sana kuvvet veriyor,
Ve ben aynı sebepten çürümek üzereyim.
Kalbime ilikledim sana dair ne varsa
Yüreğim arştan geniş,dünya dar.. gitmeliyim…