Hoşça kal Şiiri - Kezban Gündüz

Bir yıl daha tükettim ömrümden,
Bu gün anladım.
Tüketecek bir günüm bile olmadığını,
Zavallı ben!
Zavallı yüreğim.
Üzgün kırık şimdi,
Yüzümdeki maskeler düşerken toprağa,
Birer birer,
Ve yürürken adım adım ileriye,
Issız bir ormandaymış gibi yalnız,
Yedi milyonluk şehirde üstelik.
Nefes kadar yakınken,
İki millet kadar uzaksa tenin,
Hoşça kal demek ten başka ne kalıyor geriye.
Yitirmişken kelimeler tüm anlamını,
Yitirmişken bakışlar,öpuşler sıcaklığını.
Ve ihanet kokuyorsa her yanın,
Hoşça kal...
Olsun yinede bir diyeceğim yok,
Eğer sen öyle mutluysan
Hoşca kal.....