Hoşça kal Şiiri - Tolga Sönmez

Neden hiç olmamışsın gibi bir his,
felaket görüntüleri gibi bir düş çöktü omzuma.
Nasıl fark edemedim olmadığını,yaşamadığını hiç?
Eksilerek bitiyor giderek,
her dönemcinde başka renk,
her şarkısında cennetten bir ahenk.
Kaç kere yürüdüm bu yollarda kim bilir,
Kaç kere varamadım
Ne kadar bitti her şey tadına bile varamadım.

Uzay büküldü,
sana derdiğim çiçeklere doğru,
Kurumaya başladığında yapraklar
kar yağıyordu soğuktu.
Sebepsiz değildi var oluş,
sunulan her hediye tanrısal bir mesajdı adeta.
Kanunu yok
iklimi belirsiz bir şarkı çalıyor
Duyuyor musun çınlıyor kulaklarımızda.

Elveda elde olanlara değerek gitmenin tonudur,
ben veda etmeyeceğim olmayana.
Sana düş ülkelerinden birine tek gidişlik bilet bıraktım
uzunca dinlenmen için,
mutluluk denilen gizemli ülkede.

İleriye doğru bakınca,
Beyaz bir bulut görürsen buradan akan sana doğru,
yükle bütün hüzünlerini üzerine.
İnan bana bir gün benim üzerime yağdığında
İzlerini yükleyeceğim kendi bedenime.
Sevgi kadar ağır,
Kavuşamamak kadar hasretle.
h.k.