Hoşça Kal Şiiri - Mesut Hastürk

Hüzün çağla yeşili düştü
Akşamı hürmetle kapattım yüzüme
Yalnızlıktan damıtılmış bir masaldı
Beklediğim çocukluk eşiğinde
Bir karanlığa sardınız beni
Bir uzağın ağulu diline

Şarkım yok akşamları geçiremiyorum
Sevinçle düştüğüm yollar açıyor yaramı
Ölümü bir arkadaş saygısı ile ağırlıyorum
Her vedalaşmamda bekliyor yine kararımı

Hepinize selam olacak kadar yazdım
İhmal etmedim emin olun hiç birinizi
Sen Adanalı, sen Atinalı, sen buralı…
Soğuk şehir ışıklarını çekiyorum üstüme
Mırıldanarak bildiğim tüm ezgili şarkıları
Hoş
Dudaklarımda daha ağır duracak nağmeler
Daha bir toprak kokacak ciğerlerim
Daha bir soğuk kesecek ellerim

Bu kaos dinlenecekti bir gün
Bir gün hatırı kırılacak aşkın
Bir gün kalbinden uğrayacaktı yerin
Bakıp kalacaktın şu masala şaşkın
Bir varmış
Bir yokmuş…

Hoşça kal şehri usanmadan yıkayan yağmur
Kapatıyorum penceremi yüzüne ağaçların
Hoşça kal yakama elini iliştiren sevgili
İki satır kelam hoşça kal