Hoşça Kal Şiiri - Abdulsamet Su

Uyandım Gece kapımı çalan yalnızlıkla
Dışarıda yıldızlar,
Oda da yüreğim titriyor
Hüzün düşmüş yüreğime.
Ruhum çocukluğunu yitirmiş
Umudumun boynu bükük
Mutluluğum  efkarlı.
Düşünceler halay çeker
Sahi nedir bu haller?

Ay çökerken sineme
Yorgunluğumu omuzladı rüzgar
Yürüyorum gecenin karanlığında
Sokak lambalarından medet ummadan
Aldırmadan,
Dinlemeden...
Yürüdüm sabaha kadar
Kırıldı sabır yüklü dal
Gökyüzü çekti perdesini,
Umut ışıkları vurdu yüzüme
Gözlerinden öpsün yıldızlar.
Hoşçakal.