bin yıllık bir rüyayım
beklenmedik suskunluklara gebe
ve her defasında yarım kalan
yarım kaldığı için de
tabiri zor
tabiri korkutucu
keskin virajlara savrulur
esmer tenlilerde iz bırakır
bu tabir
hasret ve vuslat iç-içe geçer
bazen zifiri karanlık
bazen de zemheri titrekliği
yanı başımda nöbette
vakitli,vakitsiz bir irkilme
ve sonra gölgeler üşüşür koynuma
anlatılara sığmayan
ne çok şey varmış meğer
halden anlamayana bir masal
anlayanın nutku kilitlenir
gıyabımda verilirken hüküm
tamamına ermez bilirim
sağanak-sağanak yağarken ölüm avuçlarıma
saçlarımı okşarken annem teneşirde
ağıtlar karışır top seslerine
usulca aralanır gözlerim
hoşça kal demek için
ne olur uyandırmayın
bu son rüyam tamamına ersin
hoşça kal dünyam
hoşça kal ülkem
hoşça kal annem
hoşça kal...
01 Şubat 2018
Ahmet BaygümüşKayıt Tarihi : 1.2.2018 18:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Baygümüş](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/01/hosca-kal-185.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!