Dalgaların dağları dövdüğü yerde
Akdeniz’i seyrettim dün akşamüstü
Bir martı uçtu yalnız, bir gemi geçti
Falezlerden denize bir gönül düştü
Üşüdüm.
Daldım sonsuzluğuna mavi denizin
Durdu zamanın çarkı gönül bağımda
İçimi ısıtırken kahve gözlerin
Aydım, seni aradım, yoktun yanımda
Üşüdüm.
Bin hüznü perdeleyen bir sahte gülüş
Çınladı kulağımda yüzden derine
Sensizliğim büyürken ufuk boyunca
Bir beyaz gül kokladım senin yerine
Üşüdüm.
Bir rehavet kaplarken yorgun tenimi
Sarındım bir hayalin elbisesine
Boğucu bir sükûtun orta yerinde
Uyandım o “Hoşça kal” diyen sesine
Üşüdüm.
Hoşça kal canım benim, hoşça kal gülüm
Kapanırken defterde bu uzun bölüm
Üşüdüm.
Kayıt Tarihi : 12.9.2005 21:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kapanırken defterde bu uzun bölüm
Üşüdüm.
Böylesi vedalaşmalar üşütür insanı. Yüreğinize sağlık. Çok beğendim.
Sarındım bir hayalin elbisesine
Boğucu bir sükutun orta yerinde
Uyandım o “Hoşça kal” diyen sesine
kutluyorum kalemin susmasın saygılarımla
TÜM YORUMLAR (3)