Şairin kalemi dertli yine…
‘’hoşça kal’’ demiş…
Bir öfke belki…
Belki, söyleyemedikleri…
Kalem titremiş, ‘’hoşça kal’’ derken…
Islanmış ruhun göz yaşı ile kağıt…
Belki umutlarını yırtmış yazıp…
Beklide ‘’AŞK’’ı…
Ama ‘’SEVMİŞ’’ şair…
Hem de, ‘’vardan öte-yokta bile’’…
Hoşça kal diyor saat…
Günler ve aylar…
Hatta seneler, asırlar…
Hoşça kal, baştan böyle yazılmış…
Tutulamayan ellerin boşluklarını…
Hoşça kal, yolun açık olsun…
Emrah Bekci 2Kayıt Tarihi : 6.12.2013 00:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!