Siyah ve karanlık,
Aynı zaman da küçük,
Kemikleşmiş..
Gözleri sevgi doluydu,
Gülümsüyordu..
Neden hiç bir şey sormadı?
Birden damdan düşer gibi,
Çay dedi..
İnce belli bardakla garsona ver dedim,
Daha bir yudum boğazını ıslatmadan,
Hoşça kal dedi..
Kayıt Tarihi : 5.7.2013 19:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Teoman Özgün](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/05/hosca-kal-137.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!