Hoşça kal.... Şiiri - Mehmet Çoban

Mehmet Çoban
1967

ŞİİR


13

TAKİPÇİ

Hoşça kal....

Kinlerden arınmış bir dünyada yaşamak istedim
Bana çevremden, ailemden, tarihimden gelen bütün kinleri sildim
Beni sevdiğini iddia edenler, delisin diye üzerime saldırdılar.
Onlara göre, aileme, çevreme, tarihime ihanet etmiştim.
Onlara göre, aileye, çevreye, tarihe sadık kalmak
Düşmanlarını düşman, dostlarını dost bilmekmiş, bunu öğrendim
Bense kinleri silince, dostumu, düşmanımı öğrenememişim
Ne yapmalıydım, yine bana öğretilen kinlere mi dönmeliydim?
Biliyorum bunu yaparsam asla ben olamazdım, kimliksiz kalırdım.
Onun için asla kararımdan vazgeçmeyi düşünmedim.
Kinleri sildim, yerine sevgi tohumları ekmeyi düşledim.
Bana düşman sevilir mi dediler, kendi bildiklerini direttiler
Dayatmayı, dayatılmayı asla benimsememiştim
Diretenlere dostluk, sevgi, saygı diledim

Rüzgâr batıdan esiyordu, düşleri düşünceleri alt üst ederek
Doğunun rüzgârları çoktan gücünü yitirmiş, maziden seyrediyordu
Bilgi rüzgârların kucağında dolanırken, aklımı alıp giderek
Beni benden uzaklaştırıyor, kendimle çatıştırıyordu
Batının rüzgârlarında, bencillik, çıkar, emperyalizm
Kendini medeniyet olarak algılatıyor, insanlık ölüyordu
Bana öğretilen kinler, medeniyetlerin ektiği tohumlar değil miydi?
Kin; insan duygusunun, bencillikle, çıkarla bütünleşen duygusal gücü değil miydi?

Sana bir şey öğretemem ey insan, sende kinler olduktan sonra
Ben kendi kinlerimden kurtulurken, yeniden doğdum yaşama
Henüz doğum günlerimi kutlamadım, kendimle buluşamadım
Sen ailenden, çevrenden, tarihinden aldıklarınla ölmediysen
İnsan olarak yeniden doğmayı düşleyip, hayata doğmadıysan
Algılarımız farklı, çalgılarımız farklı, rüzgârlarımız farklıdır
Ben bir kez ölüp, ikinci kez doğdum, aileme, çevreme, tarihime
Sen hiç ölmediysen, bir kez doğup, ailende, çevrende tahinde kaldıysan
Aynı dili, aynı kültürü, aynı havayı, aynı davayı, aynı insanı konuşmayan
İki kişi oluruz ki, sen önceki ana, ata, tarih kültürünle konuşurken
Ben bilgiyle, bilinçle doğumumun dilini, tarihini konuşurken
Anlama, kavrama, konuşma, yaşama frekanslarımız tutabilir mi?
Benim sevgin sende, senin kinlerin bende bulunabilir mi?

Ey insan bilgiyle, bilinçle kendini öldürdüğünde, yeniden doğduğunda
Hoşça kal insanlık adına, buluşabilmek umuduyla, gelecek hayatında,
Buluşmak üzere, kinlerden arınmış, sevgi, saygı, paylaşım yolculuğunda

25.09.2009 - İzmir

Mehmet Çoban
Kayıt Tarihi : 25.9.2009 00:10:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Mehmet Çobanoğlu
    Mehmet Çobanoğlu

    Başarılar değerli dost sayın Mehmet Çoban gerçekten şahane bir eser ve akıcı üstelik çok etkileyici çok anlamlı dizelerdi,.Beğeniyle okudum,takdirlerimi bildiriyor,şiirleriniz daim,geleceğiniz aydınlık olsun
    Saygılarımla
    Mehmet Çobanoğlu

    Cevap Yaz
  • Mustafa Halit Evcim
    Mustafa Halit Evcim

    tebrikler güzel şiirinize, yüreğinize sağlık
    tam puan

    Cevap Yaz
  • Adem Uysal
    Adem Uysal

    çalışmanı ayakta alkışlıyorum, selam ve muhabbetlerimle.

    Cevap Yaz
  • Güler Kavlak
    Güler Kavlak

    Haz alarak, duygulanarak okudum yüreğiniz dert görmesin. Ta içimde hissettim sağ olun, var olun abim, saygılar.

    Cevap Yaz
  • Şemsettin Ağar
    Şemsettin Ağar

    Öğüt yüklü dizelere tebrikler olsun.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (23)

Mehmet Çoban